kertas kosong. Kertas siapa?
Masih kosong dan putih. Bersih.
Aku ambil. Yang bersih, kosong itulah aku cuba coretkan.
Aku conteng,
Aku lukis,
Aku warna,
Aku coretkan.
Macam itulah juga diri ini.
Siapa? Aku atau kau? Semua orang mungkin.
Kita dilahirkan kosong, bersih lagi suci. Tanpa dosa mahupun kejahatan.
Cuma, semakin hari semakin lama kita yang coretkan sendiri diri kita.
Yang kosong kita lukiskan, kita warnakan, kita hitamkan.
Makin hari makin kita penuhkan.
Kita datang dalam keadaan kosong, putih, bersih dari segala dosa, dan kejahatan
Akhirnya kita pulang dalam keadaan hitam, berwarna,
Setelah yang kosong puas kita coretkan.
Mungkin kadang-kadang tak puas.
Yang putih tak kekal lama.
Yamg putih juga akan kotor.
Yang putih bertukar pudar.
Mungkin kau tahu apa yang aku cuba maksudkan.!!
0 comments:
Post a Comment